Ervaringsverhaal Ankie van Riel

'Ik zorg voor een ontspannen sfeer' 

Bij de Radiologie werk je als vrijwilliger in de Beddenwacht. Hier is een vrijwilligersbalie ingericht. Patiënten die in het GHZ zijn opgenomen en tijdens hun verblijf naar de Radiologie moeten, worden naar de Beddenwacht gebracht. Sommige patiënten liggen in bed, maar er zijn ook patiënten die in een rolstoel naar beneden worden gebracht door de Patiënten Vervoersdienst. Ik weet welke patiënten op de agenda staan, maar soms komen er ook onverwachte aanmeldingen tussendoor. Ik meld de patiënt aan in het systeem zodat de Radiologie weet dat de patiënt bij mij staat. Zodra de patiënt klaar is zet ik dit in het systeem zodat de Patiënten Vervoersdienst de patiënt weer kan ophalen.

Als vrijwilliger zorg ik ervoor dat er een ontspannen sfeer hangt in de Beddenwacht. Humor waar het kan, serieuze momenten als het moet. En natuurlijk staat de patiënt altijd centraal.

Patiënten afleiding bieden 

In al die jaren heb ik veel mooie momenten beleefd die het voor mij zo dierbaar maken om dit werk te doen. Er stond een keer een heel oude patiënte op een onderzoek te wachten, samen met een andere patiënt. Ik gaf mevrouw een compliment over haar bijna rimpelloze gezicht. Zij vroeg daarop hoe oud ik was. Ik noemde mijn leeftijd en toen zei de andere patiënt: ”Dat geloof ik niet, u bent nog niet zo oud”. Dat zorgde meteen voor een ontspannen sfeer, ondanks het feit dat beiden een spannend onderzoek te wachten stond. Na zijn onderzoek werd de patiënt teruggebracht naar de Beddenwacht en het eerste wat hij zei: ”En toch geloof ik het niet”. Missie geslaagd!  Afleiding van hun sores.

Een andere patiënt noemde mij ‘de commissie van in- en uitgeleide’ van de Radiologie; dat vond ik een groot compliment. De mensen zien mij als eerste en als laatste op de afdeling. Wij zijn met het Radiologie vrijwilligersteam echt het visitekaartje van de afdeling. Ik loop altijd naar het bed om iemand welkom te heten en te vertellen welk onderzoek hij/zij krijgt. Al dan niet met een summiere uitleg. Na afloop van het onderzoek hou ik de patiënten goed in de gaten en loop naar hen toe om gedag te zeggen als de Patiënten Vervoersdienst ze weer ophaalt.

'De verhalen zijn soms heel aangrijpend'

Natuurlijk maak ik ook verdrietige dingen mee. Er zijn patiënten waarvan ik weet dat hun einde nabij is. En dan is alles bespreekbaar, de verhalen zijn heel aangrijpend. En natuurlijk wacht ik altijd tot de patiënten zelf gaan praten want niet iedereen heeft daar behoefte aan. Soms is een zakdoek, een hand op de schouder of een extra deken al genoeg.

Het personeel van de Radiologie is zeer betrokken bij hun vrijwilligers, wij zijn echt één team. Wij worden steevast “collega’s” genoemd. Er is één vrijwilliger in de ochtend en één vrijwilliger in de middag aanwezig van maandag t/m vrijdag.

Het is prachtig vrijwilligerswerk dat mij zeer veel voldoening geeft en dat ik met veel passie en inzet nog heel lang hoop te blijven doen!