Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Ervaringsverhaal Elleke Schep
Ik ben Elleke Schep en werk sinds 2018 als vrijwilliger in de huiskamer op de afdeling ouderenzorg. Na een aantal pogingen gedaan te hebben om vrijwilligerswerk elders te vinden werd ik tot mijn verrassing uitgenodigd voor een gesprek in het Groene Hart Ziekenhuis nadat ik gereageerd had op een oproep via Facebook. Waarom het mij zo verbaasde is dat ik aan een rolstoel gebonden ben en daardoor constant afgewezen werd bij andere instellingen.
Gelukkig werd hier doorheen gekeken bij het Groene Hart Ziekenhuis en specifiek op de afdeling ouderenzorg. Mijn grote wens ging dan ook in vervulling weer wat mogen doen in wat heel lang mijn werk geweest is voordat ik afgekeurd werd vanwege mijn lichamelijke beperkingen. Ik was verpleegkundige op de ouderenafdeling (toen nog geriatrie) en ik heb daar gewerkt tot de MS op begon te spelen.
Daarna ben ik in het oude Ronssehof gaan werken op de dagopvang totdat ook dat niet meer lukte en toen ben ik helaas volledig afgekeurd. In eerste instantie heb ik dus als verpleegkundige aan het bed en daarna dus meer met de mensen de dag doorgebracht op ongeveer dezelfde wijze als wat nu in de huiskamer gedaan wordt en waar ik als vrijwilliger mee kan helpen.
Persoonlijke aandacht is zo ontzettend belangrijk
Wat doe ik als vrijwilliger in de huiskamer van de ouderenzorg? Ik ondersteun de activiteiten begeleidster bij de zorg die in de huiskamer geleverd wordt. Dat houdt voor mij in dat ik de mensen verwelkom in de huiskamer en help met koffie schenken, krant voorlezen en een praatje maken. Vervolgens is het programma heel wisselend, wat het ook zo leuk maakt. De ene keer wordt er geknutseld en een andere keer wordt er iets lekkers gebakken of gekookt. Ook wordt er veel gewerkt met geheugen activiteiten of bewegingstherapie.
Maar wat voor mij het allerbelangrijkste is dat men probeert om er rust te brengen voor de mensen die bij ons op visite komen door middel van een praatje, een geruststellend gebaar maar bovenal de aandacht die er is voor ieder individu. Wat men vaak vergeet bij deze groep patiënten en wat juist zo ontzettend belangrijk is.
Ik ben dan ook enorm dankbaar en trots dat het ziekenhuis mij de kans heeft gegeven om hieraan mee te mogen werken en ben van plan om nog lange tijd het fantastische personeel te ondersteunen en aan deze patiënten net dat extra stukje aandacht te geven. En natuurlijk hoop ik nog heel lang rond te mogen crossen door het ziekenhuis.