Deze website maakt gebruik van geanonimiseerde cookies om jouw gebruikservaring te optimaliseren en voor de analyse van onze website. Deze cookies kun je niet uitzetten. Bij het tonen en afspelen van YouTube video's worden cookies van derden geplaatst. Deze cookies van derden kun je wel uitzetten. Klik op "Akkoord" als je akkoord gaat met dit gebruik van cookies, klik op "Aanpassen" voor meer informatie en om zelf te bepalen welke cookies deze website plaatst.
Ervaringsverhaal van Rudina en Minoux
'Bij een delier ga je niet mee in de denkbeelden die de patiënt heeft maar je gaat er ook niet tegenin. Je brengt rust en je probeert de patiënt te vertellen dat deze soms angstige situatie weer voorbijgaat. Dat vraagt van jou als vrijwilliger dat je creatief met heel verschillende situaties kunt omgaan.'
Patiënten geruststellen
Rudina Verkerk en Minoux Verschoor zijn vrijwilliger bij het delierteam. Rudina werkte vroeger in de zorg. Minoux werkt normaliter vooral achter de pc. Zij vindt het fijn dat ze in het GHZ af en toe iets heel anders kan doen. Rudina: 'Je treft mensen in een kwetsbare situatie. Een mevrouw bijvoorbeeld zag steeds maar een kat in de kamer. Ik zeg in zo’n situatie dat ik die niet zie maar dat dat helemaal niet erg is. Je probeert iemand gerust te stellen en langzaam weer naar de werkelijkheid terug te brengen.'
Minoux vult aan: 'Elke patiënt is gewoon een mens met een eigen verhaal, bijzondere hobby’s, een arbeidsverleden. Misschien staat er een fotolijstje of hangt er een kaart bij het bed. Dat alles geeft aanknopingspunten voor een afleidend gesprek.' Minoux bezocht een meneer die wanhopig probeerde duidelijk te maken wat hij wilde. 'Dat lukte alsmaar niet, er was echt niets van te maken. Met pianomuziek via mijn telefoon probeerde ik wat rust te brengen. Het was een verdrietige situatie.' Een delier kan soms wel een paar dagen tot een paar weken aanhouden.
Extra aandacht
Als deliervrijwilliger haal je aan het begin van je dienst de speciale telefoon op waarmee je gebeld wordt voor het geval ergens snel hulp nodig is. Je loopt een aantal afdelingen af en bekijkt zelf waar je het meest van nut kan zijn. Minoux: 'Ook patiënten die weinig bezoek krijgen of eenzaam zijn kun je zo eens wat extra aandacht geven. Je bepaalt zelf waar en hoe lang je ergens bent, dat hangt af van de situatie ter plekke. Uiteraard overleg je waar nodig met de verpleging.' Rudina miste in het begin wel het contact met anderen. Gelukkig is er onderling contact tussen de deliervrijwilligers via een whatsappgroep en er is bovendien een teamoverleg. Minoux vindt het werken in haar eentje juist fijn. 'Een-op-een contact met de patiënt is waardevol. Ik heb mijn gewone kleding aan, ik kom niks medisch doen, ik kom alleen voor hen. Patiënten zijn daar soms haast verbaast over.'
Patiënten zijn echt blij met je
Via een app plan je je eigen diensten in en de flexibiliteit die dat brengt vinden ze beiden ideaal. Dat de situatie bij elke patiënt vraagt om een aanpak op maat vinden zowel Minoux als Rudina juist de aantrekkelijke kant van dit vrijwilligerswerk. Welke aanknopingspunten voor een gesprek kun je vinden, hoe reageer je als de patiënt een heel andere eigen werkelijkheid beleeft? Voor Rudina staat de interesse in de ander centraal. 'Elk mens is immers uniek en ook een delier is bij iedereen weer anders.' Minoux besluit: 'Ik heb ervaren hoe nodig het is om je in het ziekenhuis als vrijwilliger in te zetten. Je levert een bijdrage aan het welzijn van patiënten. Ze zijn echt blij met je.'