Maak een verschil als handmassagevrijwilliger

Wat doet een handmassagevrijwilliger?

Het aanbieden van handmassages heeft als doel om patiënten een klein beetje extra service te geven, waarin zij weer als mens aangeraakt worden in plaats van de functionele aanrakingen die patiënten gewend zijn in een ziekenhuis. De handmassage geeft ruimte voor persoonlijke aandacht en het geeft de patiënten het gevoel als mens gezien te worden en niet als patiënt. De ontspanning die de massages geven verhoogt het welbevinden van de patiënt. Op alle verpleegafdelingen en op de Dialyse-afdeling wordt deze vorm van complementaire serviceverlening aangeboden door vrijwilligers. 

Het GHZ geeft je een zorgvuldige training en zorgt dat je op de hoogte bent van alle hygiëne, contact en afdelingsregels.

Vrijwilliger Coby: 'Vanaf de eerste dag heb ik mij als een vis in het water gevoeld op de verpleegafdeling. Het luisteren naar mensen en hun gevoelens en emoties delen gaat mij goed af. In het begin vond ik het vreemd dat mensen mij daarvoor bedankten, want voor mijn gevoel had ik niets gedaan. Ik vind het een voorrecht dat ik dit werk als vrijwilliger iedere week mag doen en dat mensen altijd dankbaar zijn!'

Lees hier de ervaringen van handmassagevrijwilligers die indruk op hen maakten.

Wat brengt het jou als vrijwilliger?

Lees hieronder het ontroerende verhaal van een van onze vrijwilligers:

'Ik loop een kamer in op de afdeling Chirurgie en vraag aan een man die bij het raam zit of hij een handmassage wil. In eerste instantie zegt hij nee. Ik wens de man een fijne dag en draai me om en doe een paar stappen, maar ik voel dat ik moet blijven. Ik draai me weer om en ga in de stoel tegenover hem zitten. Ik vraag aan hem hoe het met hem gaat. De man begint te praten over van alles, maar eigenlijk zegt hij niets. Ik laat hem gaan. Op het moment dat er een stilte valt, pak ik zijn hand en ik kijk hem aan en vraag hoe het echt met hem gaat. Hij kijkt me aan, het is even stil en begint hard te huilen. ''Ze zeggen dat ik er mee moet leven!? Maar hoe dan?''

Ik geef aan dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan. Precies zegt hij met tranen in zijn ogen. Ik vraag aan hem waarmee hij moet leven? Natuurlijk hoeft hij dat niet te zeggen als hij dat niet wil. Hij kijkt mij aan en hij rijdt zijn rolstoel achteruit en hij laat zijn net geamputeerde been zien. Ik kijk hem aan en zeg dat ik het helemaal snap dat zijn hele leven overhoop ligt. Alle toekomstplannen liggen in duigen. Hij wil nu wel een handmassage.

We praten samen de hele tijd, althans hij praat en ik luister tijdens de massage. Het mooie is dat patiënten alles tegen mij als vrijwilliger kunnen zeggen, wat ze soms niet tegen hun partner of familie willen vertellen om ze niet ongerust te maken. Na ons gesprek heb ik de man enkele weken elke keer even opgezocht voor een handmassage en een gesprek. Toen hij naar het revalidatiecentrum ging heb ik een dikke knuffel van hem gekregen. Dat raakte me.'

Ook een andere vrijwilliger had een mooie ervaring:

'Sommige mensen hebben, ondanks een morfinepomp, enorm veel pijn. Dit veroorzaakt stress, waardoor de morfine niet goed werkt. Als een patiënt door mijn handmassage ontspant, voelt hij de pijn wegtrekken. De eerste keer dat ik het meemaakte was erg emotioneel voor me en nog steeds raakt het me diep als ik ervaar hoe mooi ik iemand kan helpen.'

Interesse? Meld je aan via het aanmeldformulier.